Terug van Gent, dood moe, schor en op. (...) Ik ben al die dagen in een roes geweest (...) Kennismakingen en ovaties zonder eind van 's morgens tot 's nachts laat.
WILLUMSEN, DORIT
(Kopenhagen, 31.08.1940 - )
Deense schrijfster van romans, novellen, gedichten, hoorspelen en filmscenario’s. Zij debuteerde in 1965 met de novellebundel Knagen. [= De haak]. In 2003 publiceerde zij Bruden fra Gent dat in 2005 in het Nederlands verscheen als De Gentse bruid.
De Gentse bruid brengt het (geromanceerde) levensverhaal van Isabella van Habsburg, dochter van Filips de Schone en Johanna de Waanzinnige. Zij was dus een van de zussen van Karel V. De in 1501 te Gent geboren prinses werd, amper 14 jaar oud (het huwelijkscontract dateert van 29 april 1514), door haar grootvader Maximiliaan uitgehuwelijkt aan Christian II (1481-1559), koning van Denemarken, Noorwegen en Zweden.
De roman vertelt het leven van de prinses vanaf de periode dat zij als kind aan het Mechelse hof van haar tante Margaretha van Oostenrijk verbleef tot haar overlijden in 1526. Hij geeft een tijdsbeeld, althans dat van prinsessen die enkel belangrijk waren omdat ze – als pionnen in een politiek schaakspel – konden worden uitgehuwelijkt, maar die verder hun leven in eenzaamheid doorbrachten in verre vreemde landen en culturen.
Nadat Christian II – na een oproer – in 1523 door de Jutse Rigsraad vervangen werd door zijn broer Frederik, hertog van Schleswig-Holstein, gingen Isabella (zo noemde men haar in Denemarken) en haar echtgenoot in ballingschap in de Nederlanden.
De titel De Gentse bruid verwijst naar de geboortestad van de prinses, maar de roman speelt zich niet af in Gent. Wel staan er een aantal mooie verwijzingen in zoals “Ik heb nog nooit zo’n rijke stad gezien als Gent. Daar zijn de burgers vermogend en houden ze zelfs in de stromende regen droge voeten”. Als bannelingen verbleven zij en haar echtgenoot enige tijd bij Abt Gerhard “op zijn lustslot in Zwijnaerde, dat heel dicht bij Gent ligt” en verder: “Zowel de koning als ik had graag in mijn geboortestad Gent willen wonen. Maar mijn tante (Margaretha van Oostenrijk) vond Gent een veel te belangrijke stad. We moesten absoluut naar een stad zonder betekenis worden verwezen”. En dat werd dan Lier.
[Chantal de Smet]