(ik) verliet het Hôtel des Pays-Bas en de stad Gent (...), met herinneringen, die ik van geen enkele andere plaats in Europa meedraag.
ŞAHIN, NERKIZ
(Konya/Yunak, Turkije, 19.02.1971 - )
Vlaamse dichteres en beeldend kunstenaar van Turkse origine. Werkt als vertaler-tolk.
Ze volgde tijdens haar schoolopleiding de richting mode, waaraan ze de ontwikkeling van haar tekentalent overhield. Als beeldend kunstenaar illustreerde ze ook haar eigen werk: “De enige plaats waar ik mijn gevoelens kon uiten zonder gekwetst te worden was het doek, dat zich als witte vleugels uitstrekte naar kleur die zich weer op haar beurt vermengde met alles wat mijn geest droeg.”
Şahin debuteerde met poëzie en schilderijen in Verder Kijken (2011), een publicatie van de vzw Rechtvaardige Rechtspraak voor Slachtoffers. In 2016 verscheen de ontroerende dichtbundel Çizilmiş Hayat of 'Getekend leven', een ode aan haar schilderijen en het leven, uitgegeven in Istanbul. Kort nadien verscheen Hapsedilmiş ruhum (‘Gevangen ziel’, 2016), autobiografisch proza met als motto ‘Kendimden kaçamıyorum’ of ‘Van mijzelf kan ik niet wegvluchten’.
Ze brengt haar autobiografische poëzie, vaak gekenmerkt door pijn, op een gedreven wijze op het podium, zowel in binnen- als buitenland. Haar poëzie en beeldend werk treden bijna altijd in dialoog, net zoals zij zelf in dialoog treedt met de lezer of de toeschouwer. Kunst is voor haar een zoektocht naar antwoorden.
Andere thema’s in haar poëzie zijn de positie van de vrouw in de samenleving en de identiteit van migranten. Gedichten zijn vertaald in het Frans en in het Russisch en opgenomen in verschillende bloemlezingen van La lyre émigrée.
Nerkiz Şahin en Gent
Bij aankomst in België vestigde het gezin van Şahin zich in Gentbrugge in de Louis Van Houttestraat. Nadien verbleven ze dertien jaar in de Steenhouwersstraat in Ledeberg. Daar situeren zich ook de meeste jeugdherinneringen. Na een verblijf van een jaar in Sint-Amandsberg trok het gezin opnieuw naar Ledeberg. Daarna woonde Şahin in Waasmunster.
In het kader van 'Poëzie verbindt' begeleidde zij samen met Johan De Vos en David Troch jonge Gentse dichters, veelal met een migratieachtergrond. Die gedichten werden verzameld in de bundel Verbinding gezocht (2016). Haar beeldend werk werd in Gent onder meer tentoongesteld in een groepsexpo in het Hof van Ryhove (2016).
Şahin koesterde warme herinneringen aan haar jeugd in Gent: “Als je net als ik elders bent geboren en later in een ander land geplant wordt, dan is de beste plek waar dit kan gebeuren in mijn geval Gent. Soms is een moederland simpelweg de plaats waar je je thuis voelt. Gent is en blijft dit voor mij. Hoewel ik door omstandigheden verder ben gaan wonen, zal mijn band met deze lieflijke stad altijd blijven bestaan. Elk excuus is aanvaardbaar voor mij om in Gent te vertoeven. Soms zijn dit gedichtenavonden, dan weer een project van het een of ander. Als er niets anders is, dan blijven de bezoekjes aan familie en vrienden, die er nog steeds wonen, een goed argument om even om te rijden.” Ook haar teksten blijven “onlosmakelijk verbonden (…) met deze plek”: in Hier en daar schetste ze een treffend beeld van de Steenhouwersstraat en de Brusselsesteenweg in het Ledeberg van haar jeugd.
[Johan de Vos]
Over Nerkiz Şahin:
• Regelmatig verschenen in Turkse kranten artikels over het werk van Nerkiz Şahin, o.m. in Kuzey Gazetesi Belçika, zie op internet: http://gazetekuzey.be/ en op belemturktv, zie http://www.belemturktv.com
• Over Şahins achtergrond en sociale engagement lees je meer in Het Nieuwsblad: www.nieuwsblad.be/cnt/gjg2r9mus, op http://yenihaber.be/nerkiz-sahin-esi-ve-cocuklarinin-davasi-pesinde/7411/ en bij Stad Gent: http://persruimte.stad.gent/150648-stedelijk-ondersteuningspunt-voor-divers-artistiek-talent