Voor ons is elke stad, elk park, ja, elk punt ter wereld, een Gent. Voelen we ons misschien niet voortdurend belegerd? En is niet ieder van ons een stad, een kasteel, langs alle kanten belegerd?

Nikos Kachtitsis (1953)

Terug naar index

ROSSETTI, DANTE GABRIEL

(Portland Place, Londen, 12.05.1828 – Birchington-on-Sea, Kent, 09.04.1882)

Eigenlijk Gabriel Dante Rossetti. Veelzijdig prerafaëlitisch schilder-dichter uit een literair en politiek bewuste Anglo-Italiaanse familie. Dante studeerde in Londen aan de Royal Academy en stichtte in 1848 met enkele vrienden de Pre-Raphaelite Brotherhood en het tijdschrift The germ (1850).
Hij veranderde voortdurend zijn schilderstechniek, van symbolistische taferelen tot (voor het Victoriaanse Engeland) schokkerend sensuele vrouwenportretten. In zijn productiefste en meest veelzijdige periode na 1860 produceerde hij naast poëzie ook tekeningen, schilderijen, frontispices en ontwierp hij boekbanden, glasramen en meubels.
Rossetti kende ook Latijn, Frans en Duits en entte zijn werk veelal op klassieke literatuur. Hij debuteerde op zijn vijftiende met het ridderepos Sir Hugh the Heron, schreef kort daarna zijn beroemde gedicht The Blessed Damozel en vertaalde Dantes Vita nuova in het Engels (1861). Naast historische ballades en dramatische monologen, was hij vooral een meester in de sonnetvorm (The House of Life). Zijn in 1870 lovend ontvangen Poems veroorzaakten een schandaal toen Thomas Maitland (ps. van Robert Buchanan) het artikel The fleshly school of poetry publiceerde. Dante maakte een hevige crisis door, werd tijdelijk bijna blind en leefde tot zijn dood als een kluizenaar.

Dante Gabriel Rossetti en Gent

Rossetti was tussen 15 en 27 oktober 1849 in Gent met zijn vriend Holman Hunt (op reis naar Brussel, Brugge, Antwerpen en Parijs) en nog eens in 1863 in gezelschap van zijn broer William. Hij kwam sterk onder de indruk van de schilderijen van Hippolyte Flandrin, Hans Memling (waaraan hij twee gedichten wijdde) en Jan van Eyck. In Gent bewonderde hij “Het Lam Gods”, dat voor de prerafaëlieten een klassiek voorbeeld van picturale composities werd en waarnaar hij in zijn correspondentie verwijst (1849, brieven 19 en 20).
In enkele gedichten van de cyclus A trip to Paris and Belgium (opgenomen in de Collected works), verheerlijkte Rossetti de reissnelheid per stoomtrein op het Europese continent: ”Unto the end of time and Belgium — ” in het gedicht Between Ghent and Bruges en vooral in het avant-gardistische Antwerp to Ghent. Beide gedichten ontstonden in 1849 maar geraakten pas na herziening in 1886 gepubliceerd.
Ook in zijn L’envoi: Brussels, Hôtel du Midi van 18 oktober, waarin hij zijn reisroute ontvouwt, verwijst hij naar Gent: “Ghent — here written Gand — Gong, Hunticè. / We go to Antwerp first, but shall not stay; / After, to Ghent and Bruges; and after that / To Ostend, and thence home. To Waterloo / Was yesterday.”

[Jean-Paul den Haerynck]

Over Dante Gabriel Rossetti:

Interne links

[Fragmenten] Antwerp to Ghent