Voor ons is elke stad, elk park, ja, elk punt ter wereld, een Gent. Voelen we ons misschien niet voortdurend belegerd? En is niet ieder van ons een stad, een kasteel, langs alle kanten belegerd?

Nikos Kachtitsis (1953)

Terug naar index

DE LEEUW, JAN

(Aalst, 21.05.1968- )

Auteur van een roman voor volwassenen en jeugdschrijver. Hij groeide op in zijn geboortestad. Al vroeg was hij gefascineerd door literatuur; zo las hij spreekwoordelijk de hele openbare bibliotheek van zijn geboortestad, zonodig met de lenerskaart van zijn moeder.

Hij studeerde Psychologie aan de Gentse universiteit. Zijn thesis, een combinatie van literatuurstudie en psychologie, was gewijd aan Virginia Woolf.
Nadat hij een jaar als psycholoog in het rust- en verzorgingstehuis Heiveld (Sint-Amandsberg) had gewerkt, kon hij in opdracht van het dienstencentrum De Vlaschaard aan de Watersportbaan een nodenonderzoek voeren bij de oudere bevolking in de buurt. De talrijke levensverhalen die hij hoorde vertellen tijdens dit vier jaar durend project, hebben hem er ongetwijfeld toe aangezet zijn eigen verhalen te schrijven.
Hoewel hij al eerder had gepubliceerd (o.a. als 19-jarige een debuutverhaal in Dietsche warande en Belfort), was Droom niet meer (2004), een roman voor volwassenen, de echte start van zijn schrijversloopbaan.
Korte tijd later schreef hij Vederland (2004), een jeugdboek over de generatielange traumatische herinnering van een oma, aan een aanslag door de Duitse bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog in de Westhoek.
Zijn tweede jongerenroman Het nachtland (2005), speelt zich af in een droomwereld tussen fantasie en werkelijkheid; hij kreeg er 2006 de prestigieuze Gouden Uilprijs van de jonge lezer voor.
Recent schreef hij voor jongeren Midzomernachtzee (2006) en Rode sneeuw (2007).

J. de Leeuw en Gent

In 1995 vestigde hij zich aan de Hagelandkaai. In 1998 verhuisde hij naar de Belgradostraat, in 2000 naar de Land van Waaslaan en in 2005 naar het Spinmolenplein.
Gent beschouwt hij als zijn tweede geboortestad; het historisch kader van deze stad heeft hem altijd troost geboden en leren relativeren.

Zijn debuutroman Droom niet meer, speelt zich weliswaar af in Brussel, maar de volkse stemmen die hij in Gent hoorde, klinken door in het tragikomisch relaas van een ‘wc-madam’ over haar eigen moordonderzoek naar de gewelddadige dood van een cliënte.
Gent komt niet echt in beeld in zijn romans maar de sfeer die er hangt – vooral dan in Het Nachtland – sluit wel aan bij de traditie van Jean Ray (het duistere) en Maurice Maeterlinck (het symbolistische).

[Myriam Verreycken]

Over J. de Leeuw: