Kent gy het zoet gewest...

Vlaendren plach eertijts een conincrijc te syne.
(Marcus Van Vaernewijck)

Kent gy het zoet gewest, het zoo bekoorlijk land,
Waer statig eikenwoud by onbeheinde weijen,
En overvruchtbre landvalleijen
Zich strekken van den Rhijn tot aen het Westerstrand?
Die beemden, waer de Scheld langs kronkelende zoomen
Haer zilvren waetren heen doet stroomen,
En ’t liefste tafereel den fikschen schilder biedt? –
Hier groent het rype vlas naest gouden gerst en koren;
Daer heft uit donker loof een slot zijn spitsen toren
Om hoog, en ’t blanke dorp klimt op in ’t flauw verschiet.

’t Is Vlaendrens vruchtbre lustwarande,
Waer matigheid verwijfdheid bande,
En echte trouw by reine vreugd
Nog toont op ouderlyke deugd.
’t Is ’t brave land, waer tempelklokken
’t Godsdienstig harte nog naer Gods altaren lokken,
En waer men ’t dietsche lied in ’t aengenaemst akkoord,
By honderd stemmen aengeheven,
In dichte lind- en beukendreven
Nog over de akkers klinken hoort.

Kent gy die weidsche stad in ’t hart van ’t land gelegen,
Wier praelgebouwen meetloos hoog,
En steile torens stout ten hemel ingestegen
Zich heffen voor ’t verbazend oog?
Die stad waer Lei en Schelde vloeijen,
Waer nyverheid en kunsten bloeijen
Versierd met zusterlyken krans,
En wier ontzaggelyke muren
Het vlaemsche volk in angstvolle uren
Verstrekten tot behoedingschans?

’t Is Gent, de hoofdstad dezer stranden,
Die, vreeslyke heldin, in ’t barnen van gevaer
De vlaemsche west- en oosterlanden
Bedekte met haer beukelaer.
Diep zat de Vlaming, diep te treuren,
Een rookelooze voet vertrapte Neêrlands keuren;
Maer Gent het wraekstael in de hand
Verhief den Zwarten Leeuw, het zinnebeeld der dapperen
En deed hem weêr op Vlaendrens torens wapperen,
By ’t juichend zegelied van ’t vrygestreden land!

Thans zoo de grondwet nog geschonden
Door willekeur te bryslen vloog,
Werd de oude vryheidsvlag ontwonden,
En Gent stak d’ouden kling omhoog!
Wat vreemdling ooit op onze wallen
Die dierbre vaen deed nedervallen,
En onze rechten schenden dorst;
Wy beven voor geen Welsche horden,
Wy zouden weêr den degen gorden
Voor vryheid, vaderland en vorst!