11 September [1914]. Op straat durf ik het [dagblad] niet te ontplooien (…) Dat ik het op zak heb, is voor mij het bewijs dat Gent niet is ingenomen.

Karel van de Woestijne (1914)

Terug naar index

SINOUÉ, GILBERT

(Caïro, 18.02.1947- )

Frans-Egyptische auteur van historische romans, componist, gitaarspeler en scenarist. Zijn auteursnaam is blijkbaar een pseudoniem, gekozen uit de titel Sinoué l’Egyptien, roman van de Finse auteur Mika Waltari.
Op 19-jarige leeftijd trok hij naar Parijs om er muziek te studeren. Later werd hij beroepsschrijver. In 1987 debuteerde hij met de roman Le pourpre et l’olivier. Tot zijn meest geciteerde andere romans behoren Avicenne, ou La route d’Ispahan (1989, vertaald als De weg naar Isfahan), Le livre de saphir (1996), Les silences de Dieu (2004, waarvoor hij de Grand prix de la littérature policière kreeg), L’Egyptienne (Prix littéraire du Quartier Latin, vertaald als Dochter van Egypte) en L’Enfant de Bruges (1999, vertaald als Het kind uit Brugge).

Het kind uit Brugge is een historische thriller, gesitueerd in het Vlaanderen van de 15de eeuw. Het is een verhaal vol politieke en religieuze intriges, moordaanslagen en brand. Het speelt zich grotendeels af in Brugge. Wat historische feiten, gebeurtenissen en personages betreft, hanteert de auteur de realiteit met behoorlijk wat dichterlijke vrijheid. Jan van Eyck (die in werkelijkheid ooit als hofschilder en diplomaat in dienst van hertog Filips de Goede was) en zijn fictieve (ook Jan genoemde) 13-jarige aangenomen zoon staan centraal in de roman, net als de strijd tussen Spanje en Portugal om een mysterieuze (eveneens fictieve) maritieme kaart. In hoofdstuk 20 krijgt Het Lam Gods in de toenmalige Gentse Sint Janskerk (thans Sint Baafskathedraal) een verrassende rol toebedeeld.

[Frans Heymans]

Over Gilbert Sinoué:

Gilbert Sinoué. Zie internet: http://www.sinoue.com/biographie.php. Homepage van de auteur
• Margot Dijkgraaf: Who the hell was Jan van Eyck?, in: NRC Handelsblad, 05.01.2001. Zie ook internet: http://www.nrcboeken.nl/recensie/who-the-hell-was-jan-van-eyck