Terug van Gent, dood moe, schor en op. (...) Ik ben al die dagen in een roes geweest (...) Kennismakingen en ovaties zonder eind van 's morgens tot 's nachts laat.

Multatuli (1867)

Terug naar index

BULTINCK, JOHN

(Gent, 01.01.1934 - Gent, 28.08.2000)

Hij studeerde aan het Sint Barbara-College en werd een vooraanstaand advocaat. Ook werd hij medewerker-presentator van o.m. de eerste, succesrijke kookprogramma’s (Kijk en kook, 1968-1973) op de toenmalige BRT.

Advocaat Piet van Eeckhaut, zijn jarenlange collega-strafpleiter, schetste in enkele lijnen een opmerkelijk portret van hem:
John Bultinck was immens populair als televisiekok, maar hij was vooral een schitterend advocaat en een man met onvoorstelbaar culturele en intellectuele bagage. Hij heeft me vooral de liefde voor de literatuur bijgebracht, want hoe kan een advocaat praten over leven en dood, liefde en leed, angst, twijfel en jaloersheid als hij niet weet wat de grote geesten daar doorheen de eeuwen over verteld hebben.

Bultinck was ook betrokken bij de archiefregeling van uitgeverij Manteau na het vertrek van stichtster Angèle Manteau en bij diverse processen omtrent censuur van literatuur en kunst (o.a. bij het “Masscheroen-proces” tegen Hugo Claus). Hij was een eminent kunstkenner en publiceerde daarover (Le nouveau realisme, 1961). Samen met zijn confrater en museumdirecteur Karel Geirlandt oefende hij ook een reële invloed uit op het kunstleven in Vlaanderen.

John Bultinck woonde in de jaren 1950 in de Schooldreef in Gentbrugge en later in de IJzerlaan in Gent.
In zijn studententijd was hij, samen met Frans Sierens en Ferdinand Handpoorter, de oprichter van Cyanuur, tijdschrift voor letteren en kunst (1955-1956) en van Het Antenneke (1954-1959) (zie aldaar).

Inzake literatuur publiceerde hij in o.a. Cyanuur enkele korte novellen en grotesken, zoals Liever de eerste in Gentbrugge dan… en Bultinck in de dierenwereld. In de promotiebundel Bibliotheken zijn belangrijk (1988) schreef Bultinck over zijn “papieren voedsel” in de bibliotheek van Gentbrugge. Daar kwam hij al op jonge leeftijd met zijn ouders. Dat “papieren voedsel” vergeleek hij met de luxe van foie gras en noemde hij ietwat godslasterlijk: “het enige Sakrament waarin wij ooit hebben geloofd, het Permanente Doopsel van Begeerte.”

Bultinck werd in 1989 getroffen door een hersenverlamming en overleed op 66-jarige leeftijd.

[Frans Heymans]

Over John Bultinck:

  • WDB: Vijf herinneringen [van Piet van Eeckhaut], in: Het Nieuwsblad, 11.11.2011
  • [Rik Lanckrock en Hugo Tomme]: John Bultinck, in: Letterkundige almanak 1956 (1956), p. 177