Zoo stoot het Steen der Graven langs de Lieve, / symbool van leed en nooit verstorven klacht, / vooraan op ’t plein (...) / Een huizenrei van donkre weelde en pracht.

Adolf Herckenrath (1947)

Terug naar index

Lut de Block: De luwte van het late middaguur (2002), p.13

Zoals een blad dat valt

Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende de Kouter als vertrekplaats voor deportaties naar de Duitse concentratiekampen. Dit gedicht werd opgenomen in de Gentse Poëzieroute.

Zoals een blad dat valt,
zo viel jouw naam.
Jij lieflijk Jiddisch meisje,
verrast door een kus, verast
door een kus op de Kouter.

Gas verzandt in je mond. Je liep hem nog na,
je tong proefde gulzig het slib van zijn lippen.
Jij Judith, hij Judas. Je as dwarrelt neer,

je witte bloed zindert en zoekt zich een vrijplaats,
een plein in de stad waar de liefde je loutert,
een liefde die geen blad voor de mond neemt,
een mond die zich aanbiedt, een kus op de Kouter.

Vind dit boek in de bibliotheek Gent

Interne links

[Auteurs] De Block, Lut