EXPERIMENTEEL DICHTER JAN VAN DER HOEVEN OVERLEDEN

Van der Hoeven (1929-2014) debuteerde in 1957 met Projektieschrijven. Hij was betrokken bij de avant garde groep Raaklijn in Brugge en vertegenwoordigde als dichter de “vijfenvijftigers” (waartoe ook Paul Snoek behoorde). Hij werd ook redacteur van De tafelronde, Radar en Diogenes.

Zijn gedichten getuigden van een sterke taalvirtuositeit en neigden naar concrete poëzie (zoals die van Renaat Ramon) en verwezen geregeld naar zijn reizen (o.a. met zijn neef Paul de Wispelaere naar Spanje). Van der Hoeven parodieerde graag zijn voorgangers, refereerde naar kunst en muziek en schreef ook kunstessays en lichte teksten voor cabaret en televisie. Zijn verzen doen soms surrealistisch aan en bevatten veel humor.

Renaat Ramon stelde in 2000 een bloemlezing uit zijn poëzie samen, nadat in 1995 nog de bundel Nuange en andere gedichten was verschenen. In Vagant (2007) bundelde hij zelf nog impressies van recente reizen en bracht hij hulde aan meesters uit beeldhouwkunst en dans.

Van der Hoeven werd ook opgenomen in de Gentse poëzieroute; in de reeks “blauwe” gedichten op de gevel van het voormalig Stedelijk Instituut voor Hygiëne, in het Baudelopark hangt zijn Controvers.

En in de dichtbundel Grap-, graf- en andere schriften (2006) wijdde hij onderstaand tweetalig gedicht aan het IPEM (Institute for Psychoacoustics and Electronic Music) van de UGent. Van der Hoeven speelt daarin op bijna Joyceaanse wijze met gedeelde homoniemen in Nederlands en Engels en mixt als een dj klank en betekenis tot haast strobocopische effecten.

TAPE IT TEASING
(Dedicated to the IPEM brothers)

A little bit Ohm
a little bit stroom
and clear is the Kees
for a trip in the space.
Give brothers the hand in the hand
may be we never again reach this land
then deep are the sounds in which we capsize
where not to be heard are men nor mice
and remember the waves w’re in rolled
are here developed by twotwenty volt
so our dream that looks for its shape
here depends on ten meters tape.
Now where the master shows his elec tronie
and we’re dyed into his recent fony
the best bye we with pleasure do send
is for the wonderteam of Ipem in Ghent
That folk with their Zeneral motor
whose music drives knives through the boter
took for the start this gallery of Fonck
where never a sound so picturesk kloenk.
So we set out on our breathing’s breeze
no smoking and tasten safety-belt please
but here as a poet I’m left in my hemd
while all words here to silence are damned.

Lees meer over Jan van der Hoeven in Knack (door zijn vriend Piet Swimberghe)

Beluister op Cobra.be enkele gedichten van Jan van der Hoeven.

Verken de Gentse Poëzieroute op deze website