… vrees voor 't zelfbehoud? O neen, neen, van wat belang is thans desnoods een menschenleven min of meer. Doch... al die arme jongens prijs gegeven aan verminking en aan dood!

Virginie Loveling (1914)

Terug naar index

Stan Lauryssens: Mijn heerlijke nieuwe wereld: leven en liefdes van Maria Nys Huxley (2001), p. 217-218 en 38

Soldaatjes van chocolade

Via de levensgeschiedenis van de West-Vlaamse Maria Nys, vanaf 1919 de vrouw van de beroemde Engelse auteur Aldous Huxley, zijn we getuige van de oorlogsjaren.

Duitse soldaten trokken België binnen. Een nieuwe koning mobiliseerde het Belgisch leger. In de straten van Gent riepen de mensen: ‘Weg met de Duitsers! Dood aan de moordenaars! Vive la Belgique indépendante!’ Uit open ramen zwaaiden zij met driekleurige vlaggen. Belgische militairen en Britse soldaten wandelden hand in hand door de Hoogstraat en wierpen de kentekens van hun regiment, hun muts en hun broeksriem naar de vrolijke Vlaamse meisjes. Zij hielden hun uniformbroek met beide handen omhoog terwijl zij van het Gravensteen naar de Sint-Pietersabdij marcheerden. Zij kochten postkaarten en souvenirs en kregen de bijnaam soldaatjes van chocolade. Kort daarop stonden de straten van Gent in brand.
(…)
Maria is zestien jaar. De straten van Gent worden overspoeld door haveloze vluchtelingen met dode kinderen in hun armen. Moeske maakt twee reiskoffers klaar en met haar vier dochters kan zij als bij mirakel de haven van Oostende bereiken vanwaar zij naar Engeland varen. (…)

Vind dit boek in de bibliotheek Gent

Interne links

[Auteurs] Lauryssens, Stan